මේ තරම් සියුමැලි ද කළු ගල්
හිතන්නට වත් බැරි නිසා
මම ගියා අවුකන බුදුන්ටත්
දෑස් දුන් මිනිසා සොයා
දෑස් දුන් මිනිසා සොයා...
කලාවැව ළඟ ඉලුක් හෙවනක
මැටි පිලක පැදුරක් එලා
රිදුම් පිරිමදිමින් බලයි ඔහු
මැරෙන ඉපදෙන රළ දිහා
මැරෙන ඉපදෙන රළ දිහා...
ඉසුරුමුණියේ නුඹ තැනූ
පෙම්බරිය කොතැන ද කියා
මා ඇසූ විට හිනැහුණා ඔහු
තව ම තනිකඩයැයි කියා
තව ම තනිකඩයැයි කියා...
මේ තරම් සියුමැලි ද කළු ගල්.....
ගායනය: සුනිල් එදිරිසිංහ
ගී පද: රජී වසන්ත වෙල්ගම
සංගීතය: දර්ශන රුවන් දිසානායක
No comments:
Post a Comment